Nje pike…

nje pike te embel kerkoj

te thyej kripezimin

zhytur ne thellesine e detit blu

te mbetem si deshiroj

te heq perçmimin

kur embelsine time ta kem derdhur mbi ju

Duhet

Gjunjezimi eshte frenimi I humbjes

Kur rreshket ne balte

Ne prekjen e tokes me force

T’I pershtatesh dhimbjes

kur jodin  e shperndan neper plage

qe te ringrihesh

pa iu shmagur mbeshtetjes

kembet t’I shkulesh ngadale ,por ne toke

Zëmra i mban për vete..

Mësova të dëgjoj fjalë zëmre

Zhurmë ndjenjash

psherëtimë për një ikje…

“une e doja me shume”…

përskuqje deshire

tension gjaku dhe dridhje

shuplakë

më pas përkëdhelje

ndërrim bisede

urtësi në fjalë dhe mendim

diçka mërmëritet si sekret

pushoi në një moment së rrahuri

në një tjetër me nxitim

mësova të dëgjoj fjalë zëmre ,por ti them  nuk i di…

Përse jo..

Retë fugojnë shpejtësisht , formojnë figura

ëndërrime tokësore

disa bien,pluhurosen

disa lotojne.

Ne që presim poshtë tyre

përse nuk lëvizim si ato?

të gjejmë poshtë nesh shëmbëlltyra

buzëqeshjen të na presin kur të bjerë prej fytyre

lotët..

t’i përcjellin në botën e tretë …

përse jo..