Poezi nga Kostas Mondis

Nga libri “Buzëmbrëmje e vrarë” përkthyer nga Niko Kacalidha.

Qipro 1968

Si nuk e vumë re që filluan

të vështrojnë gjethkë statujat ?

Grigor Afksendiu

Atë mëngjes,

një njeri do të nderonte emrin e maleve.

Vdekje

Të mos vish derisa të të kem frikën.

Shtylla kurrizore

Nëse do ta dinte Zoti që e kërrusim kaqë shumë,

nëse do ta dinte që kërrusemi edhe kur s’duhet

besoj se do kishte mendime të tjera.

Udhëtimi

Ndoshta s’u krye udhëtimi,

por kaqë shumë jetuam me të në pritje

dhe është sikur u krye,

por kaqë shumë jetuam me të në pritje

dhe i sigurtë jam se e kanë rregjistruar

dhe i sigurtë jam se e kanë hipotekuar.

Liria

Kërkon syçeltësi liria,djema,

mos e humbni asnjë çast nga sytë tuaj

dhe të preheni.

Karavas-Llapithos

(korrik-gusht 1974)

Mos i eksportoni sivjet limonat e tyre.

Lëngu i tyre është gjaku i  tetëmbëdhjetvjeçarëve.

Lëngu i tyre është pranvera e korrur e tetëmbëdhjetvjeçarëve

Mendoni si ti ruajmë në jetë të jetëve,

mendoni si ti ruajmë në jetë të jetëve.

Duke vështruar Arrushën e Madhe

natën para pushtimit turk.

Pse i ledhaton sonte çatitë?

Pse i ledhaton të gjitha me shkopin e saj

ç’ka marrë vesh,

ç’farë parandjen?

Mbi varrin tim

Jo lule.Një fije të bardhë letre,

dy fije të bardha letre të gatëshme,

dy fije rrënqethëse letre të bardhë,

letër të bardhë me ankthe.