HAPAT E PRANVERES

Poezi  nga  Vangjel  Zafirati.

Autori  banon  në  qytetin  e  Sarandës  dhe  ka  shkruar  disa  libra  me  poezi.

PORTOKALLET  E  VOGLA

U  veshën  në  të  bardha

dhe  zbritën

deri  poshtë  në  breg.

Ç’mendojnë 

të  voglat

veshur në  të  bardha?!

Të  kalojnë  detin?

Ç’presin?

bletët

u  këndojnë  një  himn  dashurie.

BURIM  I  PYLLIT

Burim  i  pyllit,

lot  i  fshehtë  i  gurit.

Brengë  e  pathënë

e  lisit.

Burim  i  pyllit,

puthje e  premtuar,

Syri  i  vajzës

i  vesuar.

ETJE

Kaloi  një  vesë  e  lehtë

edhe  i  puthi

të  bukurat  e  Majit,

Luleshqerat.

Lëvizën ,u  përkulën

lehtas  përmbi  bar

dhe  diellit  iu  falën:

“Nga  etja, u  freskuam  pak!”

BISKU  I  LULES

Ringjalljen  tashmë

e  quajnë  Dashuri.

Bisku,

i  vogli  i  lules,

që  dashuroi  Diellin.

PRANVERË

Rend  me  nxitim  ëndrra  e  saj.

Lumë  i  shndritshëm  përmes  rrepishtes.

Rroba  të  bardha  të  nderura  në  diell

E  mbi  degët  e  pranverës.

Me  puhizën  e  parë, gati  të  ngrihem.

Ëndrra  rinore  që  nxjerrin  krahë.

Një  vajzë  lan  rrobat  në  lumë

e  psherëtin  e  gjithë  rrepishtja.